WrestleMania 41: Τι λειτούργησε για το WWE...

Πέρυσι, στην WrestleMania XL, καθώς ο Cody Rhodes γιόρταζε το νεοαποκτηθέν πρωτάθλημα WWE με φίλους και οικογένεια, μπορούσες να νιώσεις μια αλλαγή στην κατεύθυνση προς τα εμπρός. Ο όρος “εποχές” φαινόταν πάντα λίγο υπερβολικός, αλλά αυτό ήταν πλέον ένα WWE με ένα νέο babyface ως frontman, έχοντας σπάσει τον κώδικα που ήταν ο Roman Reigns και η Bloodline. Με όλη τη δουλειά που έκανε ο Reigns και η παρέα του, και τώρα ο Rhodes, η Rhea Ripley, ο Jey Uso, ο CM Punk και μερικοί άλλοι επίσης στο προσκήνιο, το προφίλ του WWE έχει ανέβει σε τέτοιο σημείο που ακόμα και οι όχι και τόσο καλές στιγμές δεν επιβραδύνουν τη δυναμική του brand. Ακολουθούν μερικά από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν στο WWE τον τελευταίο χρόνο μετά την WrestleMania XL - και μερικά από αυτά που δεν τα πήγαν τόσο καλά, είτε λόγω κακού χειρισμού είτε λόγω των περιστάσεων. Η μετακίνηση του “WWE Raw” στο Netflix τον Ιανουάριο εισήγαγε μια νέα εμφάνιση, μια νέα αίσθηση και μια νέα τιμή. Κατά κάποιο τρόπο, αντικατοπτρίζει τη μετάβαση του WWE από την τυπική στην υψηλή ευκρίνεια το 2008. Το “Raw” έφτασε στο επίπεδο του σύγχρονου προγραμματισμού, καθώς οι περισσότεροι θεατές μπορούν να το δουν στην υψηλότερη δυνατή ευκρίνεια, μπορούν να μπουν και να γυρίσουν πίσω σε οποιοδήποτε σημείο και μπορούν πολύ σύντομα να ξαναδούν ό,τι έχασαν.

Η εισαγωγή του Penta και η άνοδος του Jey Uso έδωσαν τη θέση τους σε πιο υπερ-συγκεντρωμένες εισόδους, και η αποχώρηση του μακροχρόνιου παραγωγού του WWE Kevin Dunn και η είσοδος του Lee Fitting έδωσαν νέες γωνίες και εκτέλεση για τον τρόπο παρουσίασης των πραγματικών αγώνων. Υπήρξε μια άμεση εστίαση στο να γίνει το σόου σαν να μπορούσε να συμβεί οτιδήποτε, με αστέρες του κινηματογράφου, καλλιτέχνες της δισκογραφίας και συναδέλφους του Netflix να εμφανίζονται σε μεγάλο βαθμό τόσο στο κοινό όσο και ως μέρος της δράσης εντός του ρινγκ. Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα αλλαγή ήταν η ανεπίσημη διάρκεια του σόου. Από το 2012 έως το 2024, το “WWE Raw” έτρεχε τρεις ώρες και κάτι κάθε εβδομάδα, με διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας και ενδιαφέροντος. Το Netflix έχει σχεδόν παρατεταμένη διάρκεια, με τη διάρκεια μετά το δίωρο να είναι ευέλικτη ανάλογα με τον αγώνα ή τη στιγμή που εμπλέκεται. Η γνώση ότι οποιοδήποτε σημείο μετά τις δύο ώρες μπορεί να σηματοδοτήσει το τέλος της εκπομπής προσθέτει ένα επίπεδο ίντριγκας στο “Raw” που έλειπε για πολύ καιρό. Από την άλλη πλευρά, το “WWE Smackdown” επέστρεψε στο USA Network μετά την εισβολή του στη δικτυακή τηλεόραση με το FOX. Η εκπομπή, η οποία ήταν δίωρη ουσιαστικά σε όλη τη διάρκειά της, αποφάσισε να πάρει τον χρόνο που εγκατέλειψε το “Raw” και πέρασε σε τρίωρη μορφή. Χωρίς την περιπετειώδη, πλεγμένη ιστορία του The Bloodline, γεμάτη με στιγμές στα παρασκήνια και απρόβλεπτες καταστάσεις μέσα στο ρινγκ, το “Smackdown” δεν μπορεί παρά να αισθάνεται σοβαρά φουσκωμένο μετά τη μετατόπιση. Με το “Raw” να μπαίνει και να βγαίνει τη Δευτέρα, ένα “Smackdown” την Παρασκευή το βράδυ που εκτείνεται μέχρι αργά τις βραδινές ώρες δεν είναι καλό για το Σαββατοκύριακο.

Ακόμη και αν οι λεπτομέρειες της συμφωνίας υπαγορεύουν εκτεταμένο προγραμματισμό, δεν έχει αυξήσει την αξία ή την παρουσία των ταλέντων στο μπλε εμπορικό σήμα. Οι νεοφερμένοι όπως ο Jacob Fatu, ο Carmelo Hayes και η Tiffany Stratton θα τα πήγαιναν εξίσου καλά σε ένα παραδοσιακό δίωρο. Το αντιστάθμισμα της διάρκειας έκανε το “Raw” πιο παρακολουθήσιμο, αλλά χωρίς τον Roman Reigns ή τους Usos, ένα μικρότερο “Smackdown” θα ήταν πιο εύπεπτο. Υπάρχει επίσης η διαφήμιση των αριθμών. Τα τελευταία χρόνια στα Premium Live Events (PLEs) και τώρα στις εβδομαδιαίες εκπομπές του, το WWE έβαλε στόχο να ανακοινώσει αριθμούς ρεκόρ προσέλευσης και πωλήσεων εισιτηρίων, ενώ τα εισιτήρια και οι εκδηλώσεις είναι πιο ακριβά από ποτέ. Ενώ αυτό είναι μια ευλογία για τους διαφημιστές και τους μετόχους, δεν εξυπηρετεί το κοινό από το οποίο ζητάτε να εμφανιστεί για να υποστηρίξει το προϊόν σας. Όταν εισήχθησαν δύο νέοι γυναικείοι mid-card τίτλοι - το Women’s United States και το Women’s Intercontinental Championships, αντίστοιχα - αναζωπυρώθηκε η ελπίδα ότι οι ιστορίες εκτός των δύο μεγάλων γυναικείων παγκόσμιων τίτλων του WWE θα μπορούσαν να υπάρξουν και να τους δοθεί ο κατάλληλος χρόνος και προσοχή. Αυτό που μάθαμε είναι ότι μπορούν οπωσδήποτε … αλλά όχι αυτές που αφορούν τους εν λόγω τίτλους.

Οι “Big Three” του WWE, δηλαδή η Bianca Belair, η Naomi και η Jade Cargill, έχουν διηγηθεί μια μακρά, περιπετειώδη ιστορία αδελφοσύνης, ζήλιας και προδοσίας, με τις δύο τελευταίες να πρόκειται να αντιμετωπίσουν η μία την άλλη σε μια ιστορική αναμέτρηση - τον μοναδικό γυναικείο αγώνα χωρίς τίτλους που δεν έχει χαρακτηριστεί ως “γατομαχία” που θα κοσμήσει ποτέ μια κάρτα WrestleMania. Η Naomi, η πολυταξιδεμένη βετεράνος και μακροχρόνια αγαπημένη των οπαδών, έχει κάνει σπουδαία δουλειά δείχνοντας πόσο κακόβουλη μπορεί να είναι, λειτουργώντας ως η παλιά φρουρά που προσπαθεί να καταπνίξει την πρόοδο της νεοφερμένης Cargill. Αλλά με όλες τις νότες που έχει χτυπήσει η διαμάχη, δείχνει την ανισότητα σε ό,τι έχει δοθεί στα δύο νέα πρωταθλήματα και στους κατόχους των τίτλων τους. Από τότε που κέρδισε τον τίτλο των Γυναικών των Ηνωμένων Πολιτειών τον Δεκέμβριο, η Chelsea Green έχει υπερασπιστεί τον τίτλο τρεις φορές - κάθε φορά εναντίον της Michin, της γυναίκας που νίκησε στον τελικό του εναρκτήριου τουρνουά. Η ομόλογός της, η Διαηπειρωτική Πρωταθλήτρια Γυναικών Lyra Valkyria, έχει υπερασπιστεί τον τίτλο εναντίον τεσσάρων διαφορετικών αντιπάλων, αλλά και πάλι είχε μόνο τέσσερις υπερασπίσεις σε τρεις μήνες. Θέλεις οι νεοεισαχθέντες τίτλοι να έχουν μια κάποια εκκίνηση, αλλά έχουν φανεί περισσότερο ως τοποτηρητές ή βαρίδια παρά ως σημεία πλοκής ή ως παράγοντες που δημιουργούν θέσεις. Η Green δεν είναι προς το παρόν καθόλου τοποθετημένη στο WrestleMania 41, ενώ η Valkyria είναι το ένα τέταρτο του αγώνα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικείων Ομάδων Ταγκ, ενώ θα συνεργαστεί με την πιο πρόσφατη διεκδικήτριά της, την Bayley, εναντίον των πρωταθλητριών Liv Morgan και Raquel Rodriguez. Θα ελπίζαμε ότι αυτό θα προωθήσει την ιστορία μεταξύ της Bayley και της Valkyria, οι οποίες έδωσαν έναν φανταστικό αγώνα τίτλου στην έκδοση “WWE Raw” της 7ης Απριλίου, αλλά μια δεύτερη συνεχιζόμενη γυναικεία διαμάχη στο mid-card για το WWE πρέπει να το δούμε πριν το πιστέψουμε.

Παρόμοια συναισθήματα μεταφέρονται και στην κατηγορία των ανδρικών ομάδων tag-team. Στο WrestleMania 40, έξι ομάδες διεκδίκησαν τα τότε Undisputed Tag Team Championships σε έναν αγώνα σκάλας. Αφού το WWE χώρισε αυτές τις ζώνες σε δύο σετ τίτλων, κανένας από τους δύο δεν έχει δοθεί η δέουσα προσοχή. Υπάρχει μια πολύ δυνατή ιστορία, με επικεφαλής μια από τις σπουδαιότερες ομάδες που υπήρξαν ποτέ στο WWE, τους New Day. Αποφεύγοντας τον Big E επειδή έχει εξωτερικά ενδιαφέροντα, ενώ περιμένει πιθανή ιατρική άδεια, ο Kofi Kingston και ο Xavier Woods έχουν επιστρέψει στις αρχικές τους ρίζες ως heel, αλλά έχουν επίσης ανεβάσει τους τόνους, παλεύοντας για σεβασμό και την προώθησή τους ως δίδυμο. Θα προσπαθήσουν να προσθέσουν στο ρεκόρ τους στη WrestleMania ως η ομάδα με τα περισσότερα συλλογικά πρωταθλήματα tag-team στην ιστορία του WWE, όταν αντιμετωπίσουν τους War Raiders. Η άλλη πλευρά αυτού του “μεγαλύτερου” νομίσματος, οι The Usos, εργάζονται επίσης μαζί, αλλά η εστίαση είναι στην προετοιμασία του Jey για τον αγώνα του Παγκόσμιου Τίτλου Βαρέων Βαρών εναντίον του Gunther την πρώτη βραδιά της WrestleMania 41. Δεν μπορεί κάθε τίτλος να υπερασπίζεται σε κάθε μεγάλο σόου, αλλά είναι ενδεικτικό ότι για άλλη μια φορά ένα σύνολο τίτλων tag-team θα υπερασπιστεί στο “SmackDown” πριν από το WrestleMania και όχι στο ίδιο το σόου των σόου. Το WWE προώθησε έντονα το γεγονός ότι οι The Street Profits πέρασαν περισσότερα από τέσσερα χρόνια χωρίς να κερδίσουν χρυσό tag-team - κάτι που φαίνεται ότι ίσως ήθελαν να αποφύγουν, δεδομένου ότι καμία ομάδα εκτός από τους New Day και τους Usos δεν έχει πραγματικά καθιερωθεί ως ξεχωριστή στη συνολική αφήγηση του WWE. Πράξεις όπως ο Montez Ford φαίνεται να περιμένουν ακόμα την ευκαιρία να δείξουν τι μπορούν να κάνουν στο singles division. Ακόμα και μετά τις κλήσεις ομάδων όπως οι The Creeds και οι DIY, και την υπογραφή των μεγάλων όλων των εποχών The Motor City Machine Guns, δεν φαίνεται ότι η πάλη των ομάδων tag έχει μεγαλύτερη αξία υπό αυτό το καθεστώς του WWE σε σχέση με το προηγούμενο.

Οι DIY και οι Motor City Machine Guns έβαλαν τα δυνατά τους για να στηρίξουν το τμήμα tag-team του WWE. (WWE/Getty Images)

(WWE via Getty Images)Το ξενοδοχείο

Ένα πράγμα που ήταν σταθερό κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του WWE είναι τα νέα πρόσωπα στην κορυφή των καρτών. Ο Rhodes, από την επιστροφή του στο WWE το 2023, αποτελεί σταθερό μέλος της WrestleMania. Η Rhea Ripley και η Iyo Sky, και οι δύο παγκόσμιες πρωταθλήτριες στη διοργάνωση του 2024, βρίσκονται επίσης σε αγώνα τίτλου. Αλλά μαζί με τον Rhodes, υπάρχουν τρεις πρωτοεμφανιζόμενοι παγκόσμιοι πρωταθλητές και ένας πρωτοεμφανιζόμενος διεκδικητής του τίτλου της WrestleMania στους τέσσερις αγώνες παγκόσμιου τίτλου αυτού του Σαββατοκύριακου.

Εκτός από τα εισιτήρια και τις προβολές στο YouTube, η μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας The Bloodline ήταν η άνοδος του Jey Uso ως σόλο αστέρα. Έχει επενδύσει το κοινό στην είσοδό του, στο εμπόρευμά του και φαίνεται έτοιμος να ανατρέψει τον πρωτοεμφανιζόμενο Παγκόσμιο Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών Gunther, την πιο ισχυρή θέση των τελευταίων ετών του WWE εκτός του Roman Reigns. Ο Gunther είναι ένας παγκόσμιος δολοφόνος, από την πορεία του στον Διηπειρωτικό Τίτλο που έσπασε το ρεκόρ, την κυριαρχία του στο Τουρνουά King of the Ring και τώρα την κυριαρχία του στον Παγκόσμιο Τίτλο Βαρέων Βαρών. Οι προηγούμενες γενιές είχαν τις ανάλογες δυνάμεις τους με τους Vaders, τους Sycho Sids και τους Faces of Fear, και ο Gunther φαίνεται να είναι ο επόμενος στη σειρά, με μια πιο έντονη εστίαση στην πτυχή του promo, ώστε να γίνει ένα λεπτομερές, εξελιγμένο τέρας. Το αστέρι της Tiffany Stratton έλαμψε επίσης τόσο έντονα, που οι οπαδοί ανάγκασαν το WWE να την απομακρύνει από την περσόνα του “Daddy’s Girl” για να δώσει έμφαση στον τρελό αθλητισμό και τη δύναμή της, που προέρχεται από τις ημέρες της γυμναστικής στο κολέγιο. Λιγότερο από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της καριέρας της στην πάλη, αγωνίζεται με τη Charlotte Flair, το πρότυπο των γυναικών του WWE, την πρώτη βραδιά της WrestleMania 41.

Ακόμα και εκτός της σκηνής των main-events, ονόματα όπως ο Bron Breakker, ο Dominik Mysterio, ο Logan Paul και ο Jacob Fatu έχουν τοποθετηθεί ως τα επόμενα μεγάλα αστέρια μόλις αδειάσει κάποιος χώρος στην κορυφή. Υπάρχει μια αμηχανία πλούτου στην ανώτερη βαθμίδα του WWE που έχει προκαλέσει ένα μικρό αδιέξοδο. Το φάντασμα του The Rock έχει περιπλέξει τα πράγματα, με τον ίδιο να προσθέτει δύναμη σταρ, αλλά να μπερδεύει τις λεπτομέρειες για το τι υποτίθεται ότι θα συμβεί κατά την απουσία του. Το 2024, η ένεσή του στην WrestleMania XL οδήγησε σε δύο συναρπαστικά main events, αλλά φέτος ήταν λιγότερο ενεργός και λιγότερο σαφής ως προς το τι ακριβώς προσφέρει στον John Cena - και τι προσπαθεί να πάρει από τον Rhodes. Ο Cena κέρδισε απόλυτα το δικαίωμα να αποχωρήσει με τους δικούς του όρους και έχει ακόμα πολλά που μπορεί να προσφέρει. Δεν είναι αρνητικό να έχουμε τόσους πολλούς καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν νόμιμα για έναν παγκόσμιο τίτλο - είναι απλά πρωτοφανές.

Στο κύριο γεγονός του Night One του Σαββάτου συμμετέχουν τρεις πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές, ο CM Punk, ο Seth Rollins και ο Roman Reigns. Προσθέτοντας το Sin City Street Fight με τον Damien Priest και τον Drew McIntyre, και τρεις από τους μεμονωμένους αγώνες στις δύο βραδιές, υπάρχουν οκτώ πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές που δεν συμμετέχουν σε αγώνες τίτλου οποιουδήποτε είδους. Όταν δημιουργούνται νέα αστέρια, αλλά διαγωνισμοί όπως το Royal Rumble μειώνονται με το να μην οδηγούν στο main event του μεγαλύτερου show, αυτό μπορεί να καθορίσει τα ίδια τα νούμερα που θέλεις να βάλεις στο ίδιο επίπεδο με τα δοκιμασμένα. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για νούμερα που κληρονόμησε το νέο καθεστώς. Ακόμα και με όλες τις διαθέσιμες ώρες προγραμματισμού, για να ξεχωρίσουν κάποια νούμερα, άλλα θα πρέπει να περικοπούν. Το WWE στο σύνολό του βρίσκεται σε θερμόμετρο και ο χρόνος θα δείξει αν η καλή διάθεση και οι καυτοί χαρακτήρες θα βοηθήσουν την ανοδική πορεία της εταιρείας να συνεχιστεί, ακόμη και με τους τομείς που φαίνεται να στερούνται ενδιαφέροντος και επενδύσεων. 41η WrestleMania: Τι λειτούργησε για το WWE και τι όχι στο χρόνο που πέρασε από την κορυφαία στιγμή του Cody Rhodes Πέρυσι στο WrestleMania XL, καθώς ο Cody Rhodes γιόρταζε το νεοαποκτηθέν πρωτάθλημα WWE με φίλους και οικογένεια, μπορούσες να αισθανθείς μια στροφή στην κατεύθυνση προς τα εμπρός. Ο όρος “εποχές” φαινόταν πάντα λίγο υπερβολικός, αλλά αυτό ήταν πλέον ένα WWE με μπροστάρη ένα νέο babyface, που είχε σπάσει τον κώδικα που ήταν ο Roman Reigns και η Bloodline. Με όλη τη δουλειά που έκανε ο Reigns και η παρέα του, και τώρα ο Rhodes, η Rhea Ripley, ο Jey Uso, ο CM Punk και μερικοί άλλοι επίσης στο προσκήνιο, το προφίλ του WWE έχει ανέβει σε τέτοιο σημείο που ακόμα και οι όχι και τόσο καλές στιγμές δεν επιβραδύνουν τη δυναμική του brand. Ακολουθούν μερικά από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν στο WWE τον τελευταίο χρόνο μετά την WrestleMania XL - και μερικά από αυτά που δεν τα πήγαν τόσο καλά, είτε λόγω κακού χειρισμού είτε λόγω των περιστάσεων. Η μετακίνηση του “WWE Raw” στο Netflix τον Ιανουάριο εισήγαγε μια νέα εμφάνιση, μια νέα αίσθηση και μια νέα τιμή. Κατά κάποιο τρόπο, αντικατοπτρίζει τη μετάβαση του WWE από την τυπική στην υψηλή ευκρίνεια το 2008. Το “Raw” έφτασε στο επίπεδο του σύγχρονου προγραμματισμού, καθώς οι περισσότεροι θεατές μπορούν να το δουν στην υψηλότερη δυνατή ευκρίνεια, μπορούν να μπουν και να γυρίσουν πίσω σε οποιοδήποτε σημείο και μπορούν πολύ σύντομα να ξαναδούν ό,τι έχασαν.

Η εισαγωγή του Penta και η άνοδος του Jey Uso έδωσαν τη θέση τους σε πιο υπερ-εστιασμένες εισόδους, και η αποχώρηση του μακροχρόνιου παραγωγού του WWE Kevin Dunn και η είσοδος του Lee Fitting έδωσαν νέες γωνίες και εκτέλεση για τον τρόπο παρουσίασης των πραγματικών αγώνων. Υπήρξε μια άμεση εστίαση στο να γίνει το σόου σαν να μπορούσε να συμβεί οτιδήποτε, με αστέρες του κινηματογράφου, καλλιτέχνες της δισκογραφίας και συναδέλφους του Netflix να εμφανίζονται σε μεγάλο βαθμό τόσο στο κοινό όσο και ως μέρος της δράσης εντός του ρινγκ. Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα αλλαγή ήταν η ανεπίσημη διάρκεια του σόου. Από το 2012 έως το 2024, το “WWE Raw” έτρεχε τρεις ώρες και κάτι κάθε εβδομάδα, με διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας και ενδιαφέροντος. Το Netflix έχει σχεδόν παρατεταμένη διάρκεια, με τη διάρκεια μετά το δίωρο να είναι ευέλικτη ανάλογα με τον αγώνα ή τη στιγμή που εμπλέκεται. Η γνώση ότι οποιοδήποτε σημείο μετά τις δύο ώρες μπορεί να σηματοδοτήσει το τέλος της εκπομπής προσθέτει ένα επίπεδο ίντριγκας στο “Raw” που έλειπε για πολύ καιρό. Από την άλλη πλευρά, το “WWE Smackdown” επέστρεψε στο USA Network μετά την εισβολή του στη δικτυακή τηλεόραση με το FOX. Η εκπομπή, η οποία ήταν δίωρη ουσιαστικά σε όλη τη διάρκειά της, αποφάσισε να πάρει τον χρόνο που εγκατέλειψε το “Raw” και πέρασε σε τρίωρη μορφή. Χωρίς την περιπετειώδη, πλεγμένη ιστορία του The Bloodline, γεμάτη με στιγμές στα παρασκήνια και απρόβλεπτες καταστάσεις μέσα στο ρινγκ, το “Smackdown” δεν μπορεί παρά να αισθάνεται σοβαρά φουσκωμένο μετά τη μετατόπιση. Με το “Raw” να μπαίνει και να βγαίνει τη Δευτέρα, ένα “Smackdown” την Παρασκευή το βράδυ που εκτείνεται μέχρι αργά τις βραδινές ώρες δεν έχει καλή ροή για το Σαββατοκύριακο.

Ακόμη και αν οι λεπτομέρειες της συμφωνίας υπαγορεύουν εκτεταμένο προγραμματισμό, δεν έχει αυξήσει την αξία ή την παρουσία των ταλέντων στο μπλε εμπορικό σήμα. Οι νεοφερμένοι όπως ο Jacob Fatu, ο Carmelo Hayes και η Tiffany Stratton θα τα πήγαιναν εξίσου καλά σε ένα παραδοσιακό δίωρο. Το αντιστάθμισμα της διάρκειας έκανε το “Raw” πιο παρακολουθήσιμο, αλλά χωρίς τον Roman Reigns ή τους Usos, ένα μικρότερο “Smackdown” θα ήταν πιο εύπεπτο. Υπάρχει επίσης η διαφήμιση των αριθμών. Τα τελευταία χρόνια στα Premium Live Events (PLEs) και τώρα στις εβδομαδιαίες εκπομπές του, το WWE έβαλε στόχο να ανακοινώσει αριθμούς ρεκόρ προσέλευσης και πωλήσεων εισιτηρίων, ενώ τα εισιτήρια και οι εκδηλώσεις είναι πιο ακριβά από ποτέ. Ενώ αυτό είναι μια ευλογία για τους διαφημιστές και τους μετόχους, δεν εξυπηρετεί το κοινό από το οποίο ζητάτε να εμφανιστεί για να υποστηρίξει το προϊόν σας. Όταν εισήχθησαν δύο νέοι γυναικείοι mid-card τίτλοι - το Women’s United States και το Women’s Intercontinental Championships, αντίστοιχα - αναζωπυρώθηκε η ελπίδα ότι οι ιστορίες εκτός των δύο μεγάλων γυναικείων παγκόσμιων τίτλων του WWE θα μπορούσαν να υπάρξουν και να τους δοθεί ο κατάλληλος χρόνος και προσοχή. Αυτό που μάθαμε είναι ότι μπορούν οπωσδήποτε … αλλά όχι αυτές που αφορούν τους εν λόγω τίτλους.

Οι “Big Three” του WWE, δηλαδή η Bianca Belair, η Naomi και η Jade Cargill, έχουν διηγηθεί μια μακρά, περιπετειώδη ιστορία αδελφοσύνης, ζήλιας και προδοσίας, με τις δύο τελευταίες να πρόκειται να αντιμετωπίσουν η μία την άλλη σε μια ιστορική αναμέτρηση - τον μοναδικό γυναικείο αγώνα χωρίς τίτλους που δεν έχει χαρακτηριστεί ως “γατομαχία” που θα κοσμήσει ποτέ μια κάρτα WrestleMania. Η Naomi, η πολυταξιδεμένη βετεράνος και μακροχρόνια αγαπημένη των οπαδών, έχει κάνει σπουδαία δουλειά δείχνοντας πόσο κακόβουλη μπορεί να είναι, λειτουργώντας ως η παλιά φρουρά που προσπαθεί να καταπνίξει την πρόοδο της νεοφερμένης Cargill. Αλλά με όλες τις νότες που έχει χτυπήσει η διαμάχη, δείχνει την ανισότητα σε ό,τι έχει δοθεί στα δύο νέα πρωταθλήματα και στους κατόχους των τίτλων τους. Από τότε που κέρδισε τον τίτλο των Γυναικών των Ηνωμένων Πολιτειών τον Δεκέμβριο, η Chelsea Green έχει υπερασπιστεί τον τίτλο τρεις φορές - κάθε φορά εναντίον της Michin, της γυναίκας που νίκησε στον τελικό του εναρκτήριου τουρνουά. Η ομόλογός της, η Διαηπειρωτική Πρωταθλήτρια Γυναικών Lyra Valkyria, έχει υπερασπιστεί τον τίτλο εναντίον τεσσάρων διαφορετικών αντιπάλων, αλλά και πάλι είχε μόνο τέσσερις υπερασπίσεις σε τρεις μήνες. Θέλεις οι νεοεισαχθέντες τίτλοι να έχουν μια κάποια εκκίνηση, αλλά έχουν φανεί περισσότερο ως τοποτηρητές ή βαρίδια παρά ως σημεία πλοκής ή ως παράγοντες που δημιουργούν θέσεις. Η Green δεν είναι προς το παρόν καθόλου τοποθετημένη στο WrestleMania 41, ενώ η Valkyria είναι το ένα τέταρτο του αγώνα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικείων Ομάδων Ταγκ, ενώ θα συνεργαστεί με την πιο πρόσφατη διεκδικήτριά της, την Bayley, εναντίον των πρωταθλητριών Liv Morgan και Raquel Rodriguez. Θα ελπίζαμε ότι αυτό θα προωθήσει την ιστορία μεταξύ της Bayley και της Valkyria, οι οποίες έδωσαν έναν φανταστικό αγώνα τίτλου στην έκδοση “WWE Raw” της 7ης Απριλίου, αλλά μια δεύτερη συνεχιζόμενη γυναικεία διαμάχη στο mid-card για το WWE πρέπει να το δούμε πριν το πιστέψουμε.

Παρόμοια συναισθήματα μεταφέρονται και στην κατηγορία των ανδρικών ομάδων tag-team. Στο WrestleMania 40, έξι ομάδες διεκδίκησαν τα τότε Undisputed Tag Team Championships σε έναν αγώνα σκάλας. Αφού το WWE χώρισε αυτές τις ζώνες σε δύο σετ τίτλων, κανένας από τους δύο δεν έχει δοθεί η δέουσα προσοχή. Υπάρχει μια πολύ δυνατή ιστορία, με επικεφαλής μια από τις σπουδαιότερες ομάδες που υπήρξαν ποτέ στο WWE, τους New Day. Αποφεύγοντας τον Big E επειδή έχει εξωτερικά ενδιαφέροντα, ενώ περιμένει πιθανή ιατρική άδεια, ο Kofi Kingston και ο Xavier Woods έχουν επιστρέψει στις αρχικές τους ρίζες ως heel, αλλά έχουν επίσης ανεβάσει τους τόνους, παλεύοντας για σεβασμό και την προώθησή τους ως δίδυμο. Θα προσπαθήσουν να προσθέσουν στο ρεκόρ τους στη WrestleMania ως η ομάδα με τα περισσότερα συλλογικά πρωταθλήματα tag-team στην ιστορία του WWE, όταν αντιμετωπίσουν τους War Raiders. Η άλλη πλευρά αυτού του “μεγαλύτερου” νομίσματος, οι The Usos, εργάζονται επίσης μαζί, αλλά η εστίαση είναι στην προετοιμασία του Jey για τον αγώνα του Παγκόσμιου Τίτλου Βαρέων Βαρών εναντίον του Gunther την πρώτη βραδιά της WrestleMania 41. Δεν μπορεί κάθε τίτλος να υπερασπίζεται σε κάθε μεγάλο σόου, αλλά είναι ενδεικτικό ότι για άλλη μια φορά ένα σύνολο τίτλων tag-team θα υπερασπιστεί στο “SmackDown” πριν από το WrestleMania και όχι στο ίδιο το σόου των σόου. Το WWE προώθησε έντονα το γεγονός ότι οι The Street Profits πέρασαν περισσότερα από τέσσερα χρόνια χωρίς να κερδίσουν χρυσό tag-team - κάτι που φαίνεται ότι ίσως ήθελαν να αποφύγουν, δεδομένου ότι καμία ομάδα εκτός από τους New Day και τους Usos δεν έχει πραγματικά καθιερωθεί ως ξεχωριστή στη συνολική αφήγηση του WWE. Πράξεις όπως ο Montez Ford φαίνεται να περιμένουν ακόμα την ευκαιρία να δείξουν τι μπορούν να κάνουν στο singles division. Ακόμα και μετά τις κλήσεις ομάδων όπως οι The Creeds και οι DIY, και την υπογραφή των μεγάλων όλων των εποχών The Motor City Machine Guns, δεν φαίνεται ότι η πάλη των ομάδων tag έχει μεγαλύτερη αξία υπό αυτό το καθεστώς του WWE από το προηγούμενο.

Οι DIY και οι Motor City Machine Guns έβαλαν τα δυνατά τους για να στηρίξουν το τμήμα tag-team του WWE. (WWE/Getty Images)

(WWE via Getty Images)Το ξενοδοχείο

Ένα πράγμα που ήταν σταθερό κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του WWE είναι τα νέα πρόσωπα στην κορυφή των καρτών. Ο Rhodes, από την επιστροφή του στο WWE το 2023, αποτελεί σταθερό μέλος της WrestleMania. Η Rhea Ripley και η Iyo Sky, και οι δύο παγκόσμιες πρωταθλήτριες στη διοργάνωση του 2024, βρίσκονται επίσης σε αγώνα τίτλου. Αλλά μαζί με τον Rhodes, υπάρχουν τρεις πρωτοεμφανιζόμενοι παγκόσμιοι πρωταθλητές και ένας πρωτοεμφανιζόμενος διεκδικητής του τίτλου της WrestleMania στους τέσσερις αγώνες παγκόσμιου τίτλου αυτού του Σαββατοκύριακου.

Εκτός από τα εισιτήρια και τις προβολές στο YouTube, η μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας The Bloodline ήταν η άνοδος του Jey Uso ως σόλο αστέρα. Έχει επενδύσει το κοινό στην είσοδό του, στο εμπόρευμά του και φαίνεται έτοιμος να ανατρέψει τον πρωτοεμφανιζόμενο Παγκόσμιο Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών Gunther, την πιο ισχυρή θέση των τελευταίων ετών του WWE εκτός του Roman Reigns. Ο Gunther είναι ένας παγκόσμιος δολοφόνος, από την πορεία του στον Διηπειρωτικό Τίτλο που έσπασε το ρεκόρ, την κυριαρχία του στο Τουρνουά King of the Ring και τώρα την κυριαρχία του στον Παγκόσμιο Τίτλο Βαρέων Βαρών. Οι προηγούμενες γενιές είχαν τις ανάλογες δυνάμεις τους με τους Vaders, τους Sycho Sids και τους Faces of Fear, και ο Gunther φαίνεται να είναι ο επόμενος στη σειρά, με μια πιο έντονη εστίαση στην πτυχή του promo, ώστε να γίνει ένα λεπτομερές, εξελιγμένο τέρας. Το αστέρι της Tiffany Stratton έλαμψε επίσης τόσο έντονα, που οι οπαδοί ανάγκασαν το WWE να την απομακρύνει από την περσόνα του “Daddy’s Girl” για να δώσει έμφαση στον τρελό αθλητισμό και τη δύναμή της, που προέρχεται από τις ημέρες της γυμναστικής στο κολέγιο. Λιγότερο από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της καριέρας της στην πάλη, αντιμετωπίζει την Charlotte Flair, το πρότυπο της WWE για τις γυναίκες, την πρώτη βραδιά του WrestleMania 41.

Ακόμα και εκτός της σκηνής των main-events, ονόματα όπως ο Bron Breakker, ο Dominik Mysterio, ο Logan Paul και ο Jacob Fatu έχουν τοποθετηθεί ως τα επόμενα μεγάλα αστέρια μόλις αδειάσει κάποιος χώρος στην κορυφή. Υπάρχει μια αμηχανία πλούτου στην ανώτερη βαθμίδα του WWE που έχει προκαλέσει ένα μικρό αδιέξοδο. Το φάντασμα του The Rock έχει περιπλέξει τα πράγματα, με τον ίδιο να προσθέτει δύναμη σταρ αλλά να μπερδεύει τις λεπτομέρειες για το τι υποτίθεται ότι θα συμβεί κατά την απουσία του. Το 2024, η ένεσή του στην WrestleMania XL οδήγησε σε δύο συναρπαστικά main events, αλλά φέτος ήταν λιγότερο ενεργός και λιγότερο σαφής ως προς το τι ακριβώς προσφέρει στον John Cena - και τι προσπαθεί να πάρει από τον Rhodes. Ο Cena κέρδισε απόλυτα το δικαίωμα να αποχωρήσει με τους δικούς του όρους και έχει ακόμα πολλά που μπορεί να προσφέρει. Δεν είναι αρνητικό να έχουμε τόσους πολλούς καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν νόμιμα για έναν παγκόσμιο τίτλο - είναι απλά πρωτοφανές.

Στο κύριο γεγονός του Night One του Σαββάτου συμμετέχουν τρεις πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές, ο CM Punk, ο Seth Rollins και ο Roman Reigns. Προσθέτοντας το Sin City Street Fight με τον Damien Priest και τον Drew McIntyre, και τρεις από τους μεμονωμένους αγώνες στις δύο βραδιές, υπάρχουν οκτώ πρώην παγκόσμιοι πρωταθλητές που δεν συμμετέχουν σε αγώνες τίτλου οποιουδήποτε είδους. Όταν δημιουργούνται νέα αστέρια, αλλά διαγωνισμοί όπως το Royal Rumble μειώνονται με το να μην οδηγούν στο main event του μεγαλύτερου show, αυτό μπορεί να καθορίσει τα ίδια τα νούμερα που θέλεις να βάλεις στο ίδιο επίπεδο με τα δοκιμασμένα. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για νούμερα που κληρονόμησε το νέο καθεστώς. Ακόμα και με όλες τις διαθέσιμες ώρες προγραμματισμού, για να ξεχωρίσουν κάποια νούμερα, άλλα θα πρέπει να περικοπούν. Το WWE στο σύνολό του βρίσκεται σε θερμόμετρο και ο χρόνος θα δείξει αν η καλή διάθεση και οι καυτοί χαρακτήρες θα βοηθήσουν την ανοδική πορεία της εταιρείας να συνεχιστεί, ακόμη και με τους τομείς που φαίνεται να στερούνται ενδιαφέροντος και επενδύσεων.